Een dag niet geschreven,  is een dag niet geschreven. Normaal gesproken is dat een overkomelijk kwaad, maar tijdens NaNoWriMo is het een halsmisdaad. Ik wist dat ik deze dag niet aan schrijven toe zou komen en dus heb ik de afgelopen dagen een beetje bijgeschreven, zodat ik niet meteen met een achterstand zou komen te zitten. En toch knaagt het al de hele ochtend aan me. Daar gaat mijn mooie voorsprong!

En dat is niet het enige dat knaagt. Ieder jaar is hij er weer en ik voel hem al zachtjes aan mijn ziel knabbelen: het Beest van de Twijfel. Is dat wat ik tot nu toe geschreven wel goed genoeg? Die ruzie in hoofdstuk drie, was dat wel in lijn met de personages?  Is die hele kroning niet te saai? Is het hele boek eigenlijk wel goed, of ben ik al jaren met een onleesbaar geschiedenisvehikel bezig?

Wederom help.

Rianne