Elke dag scheur je een blaadje van de kalender, en toch komt november onverwacht. Het is vandaag de eerste dag van NaNoWriMo en ondanks mijn goede voornemens, heb ik nul komma nada aan voorbereiding gedaan. Zelfs mijn persoonlijke pagina op www.nanowrimo.org heb ik nog niet aangepast. En dat terwijl ik een duidelijk doel voor ogen heb: eindelijk eens een eind maken aan mijn historische roman Spion van Venetië, waar ik in 2011 en 2013 ook al een NaNo-poging aan wijdde.

Het probleem is niet dat ik de vorige twee keer niet aan het benodigde aantal woorden kwam. Het probleem is dat mijn hoofdpersoon zodanig veel avonturen aanging, dat het verhaal inmiddels minimaal een tweeluik zal gaan vormen. Plus dat het schrijven van een historische roman over het algemeen drie vertragende factoren met zich meebrengt: research, research en research. Ik heb me het afgelopen jaar door een flinke stapel boeken over de periode en over de stad heen gewerkt en ben zelfs nog naar Venetië op vakantie geweest. Nu moet het toch echt gaan gebeuren.

En terwijl ik dat schrijf, kijk ik met een schuine blik naar de planner op mijn bureau. Twee manuscripten staan nog te dringen om nagekeken te worden. Twee van mijn eigen korte verhalen moeten – bij voorkeur voor december – een laatste keer herschreven worden en ik heb een vertaling op de rol staan. Daarnaast schrijf ik een werk in opdracht, waarvan de eerste versie voor de kerst moet zijn ingeleverd. En daarnaast nog 1667 kwalitatief hoogstaande woorden per dag eruit persen voor een boek dat half af is?

Help.

Rianne.